‘Wat een vergissing te denken dat de stilte noodzake­­lijkerwijs de woestijn is, de leegte, de afwezigheid van iedere activiteit, van iedere schepping, in één woord het niets! In het algemeen kun je zeggen dat er twee soorten stilte zijn: die van de dood en die van het hogere leven. Het is goed om juist deze laatste te begrijpen en daarover gaat het hier. Die stilte is geen levenloosheid, maar een ­intense activiteit die zich voltrekt in de schoot van een volmaakte harmonie. Zij is ook geen leegte, geen afwezigheid, maar een volheid die je kunt vergelijken met wat mensen ­ervaren, die verbonden zijn door een grote liefde en iets beleven dat zo intens is, dat ze het niet met gebaren of woorden kunnen uitdrukken. De stilte is een kwaliteit van het innerlijk leven.’

Omraam Mikhaël Aïvanhov