Oorlog en Vrede (1940-1956) is het sluitstuk, het derde en laatste deel van de trilogie over de geschiedenis van Feyenoord in de periode van het amateurisme en de overgangstijdperk erna, tot de instelling van de Eredivisie in 1956.

In deel 3 worden de wederwaardigheden beschreven van Feyenoord tijdens de Tweede Wereldoorlog, want de voetbal rolde toen gewoon door. Een week na het terreurbombardement op Rotterdam constateerde de redactie van het tijdschrift Sport in Beeld/De Revue der Sporten in zijn commentaar dat ‘de gebeurtenissen’ het land ‘tot in de diepste nerven’ hadden geschokt, maar dat het zaak was dat het leven ‘zo spoedig mogelijk’ weer op de oude manier voortging. Vanwege de helende functie van de sport werd daaraan in dat voortgangsproces een belangrijke plaats toegedacht.

Deel 3, Oorlog en Vrede, beschrijft vervolgens de overgang van oorlog naar vrede en hoe Feyenoord daarmee in aanraking kwam. Hetzelfde geldt voor de betrokkenheid van Feyenoorders bij de koloniale strijd in Nederland-Indië en welke rol de organisatie speelde tijdens de Watersnood in 1953. Op voetbalgebied was Feyenoord baanbrekend met reizen naar Curaçao, Denemarken en Turkije. Feyenoord speelde bovendien een belangrijke rol in de overgang van amateurisme naar semiprofessioneel voetbal tijdens de zogenoemde Wederopbouwperiode. In die ontwikkeling speelde Feyenoord voor en achter de schermen een belangrijke rol.